
Ouders van een volwassen dochter met Anorexia
Wij hebben Dana van der Linden leren kennen via een kennis die Yoga volgt en ons had voorgesteld eens contact op te nemen, omdat wij vast liepen in de begeleiding van onze dochter M. Al bij de eerste kennismaking klikte het gelijk. De omgeving van de praktijk waar wij een gesprek hadden is erg mooi, en Dana stelde voor om een stukje te gaan wandelen terwijl we wat zouden praten. Dat is ons goed bevallen. Zowel mijn man als ik hebben ons hart even kunnen luchten bij iemand die overduidelijk begreep hoe zwaar het hebben van Anorexia kan zijn. Maar dus ook voor de ouders. Onze dochter is ontslagen uit de eetkliniek, maar wij vinden dat het nog steeds niet goed met haar gaat. Zij is volwassen (21) maar woont nog steeds thuis. Door het gesprek met Dana kregen we toch weer een beetje goede moed, dat er al heel veel goede stappen gezet zijn door onze dochter. En dat het 'opruimen' van een eetstoornis die al zolang in het leven van onze dochter is geweest (vanaf haar 13e!) niet over 1 nacht ijs zal gaan. Wij zullen veel geduld nodig hebben met haar maar ook met elkaar. Wij hebben in ieder geval nu een plek gevonden waar ook wij als ouders af en toe even kunnen ontluchten!